Το κείμενο γράφτηκε ύστερα από προτροπή του Drifting through life
(Η εικόνα έγινε για τις ανάγκες του κειμένου με τη χρήση ΑΙ μετά από λεπτομερή περιγραφή)
Ζούσε με τη γάτα
της σ’ ένα υπόγειο χωρίς παράθυρα και μ’
ένα παχύφυλλο φυτό στο χρώμα της ελιάς
που τα αγαπούσε πολύ. Αυτή ήταν όλη η περιουσία της τώρα, αλλά ήταν ήρεμη και της
άρεσε η ζωή στην πόλη και ας είχε αφήσει ένα κομμάτι της στο χωριό. Ήταν
άγνωστη μεταξύ αγνώστων, μακριά από κουτσομπολιό από την ενοχλούσαν τόσο πολύ
στο χωριό.
Το προηγούμενο βράδυ δεν κοιμήθηκε καλά, τα μεσάνυχτα παρακολούθησε ζωντανά στις ειδήσεις της διάσωση ενός αγοριού. Το είχαν παρασύρει τα νερά της πλημμύρας, ο αγώνας του για ζωή μεγάλος.
Μετά από τέσσερις ώρες προσπάθειας, κάτω από μια γέφυρα δυο διασώστες και ένα ελικόπτερο κατάφεραν να σώσουν το αγόρι . Ευτυχώς ήταν επιζών όπως και εκείνη, πριν κάποια χρόνια . Αυτή η διάσωση της έφερε στην επιφάνεια μνήμες βαθιά θαμμένες, θυμήθηκε τις δικές της δυσκολίες, τις πλημύρες στο χωριό, την απώλεια των δικών της ανθρώπων, την αμηχανία της κάθε φορά που έπρεπε να ξαναπεί την θλιβερή ιστορία της απώλειας τους. Αποφάσισε να βγει, να πάρει αέρα άρπαξε τότε την ομπρέλα και την τσάντα της και όρμησε έξω.