Ξυπνώντας την Περιβαλλοντική Συνείδηση Awakening Environmental Consciousness

Το  κείμενο γράφτηκε ύστερα από προτροπή του Παρασύροντας τη ζωή με λέξεις επιλεγμένες  τις περισσότερες από το Παιδί του ελέφαντα

Το χρώμα είναι προτροπή της Charlotte

Τα μάτια της  Μαρίνας έμειναν καρφωμένα στην οθόνη,  η στενοχώρια  την έκανε ν’ αφήσει το μπολ με το βραδινό της στο τραπέζι. Η οθόνη ήταν γεμάτη από φωτιές, καμένα δάση σε πολλά μέρη της γης, το δωμάτιο κατακλίστηκε από το πορτοκαλοκόκκινο χρώμα της φωτιάς . Από την άλλη πλευρά του ημισφαιρίου πλημμύρες. Το μέλλον διαγραφόταν  εύθραυστο και δυσοίωνο. Τα χείλη της σφίχτηκαν όταν σκέφτηκε την ανεξέλεγκτη σπατάλη  τους φυσικών  πόρων από τους ανθρώπους της γης. Ένα είναι πλέον σίγουρο ο  πλανήτης κινδυνεύει. Το Θεμελιώδες δικαίωμα των ατόμων να ζουν καλά στους τόπους τους καταστρατηγείται από άλλους ανθρώπους που αγοράζουν αλόγιστα αγαθά και τα μετατρέπουν γρήγορα σε σκουπίδια. Τουλάχιστον να σκεφτόντουσαν να κάνουν το παραμικρό, τίποτα, ίσως τους λείπει η ενημέρωση για το κακό που κάνουν.

Μια σκέψη της έδωσε ενθουσιασμό και την έκανε να χαμογελάσει. Είναι δύσκολο γι αυτήν να μένει άπραγη και να χαμογελά, απλά να παρακολουθεί την καταστροφή! Σκέφτηκε να κάνει κάτι, όσο μικρό κι αν φαινόταν, θα ήταν κάτι  όχι τίποτα. Πάτησε το κουμπί τερματισμού στον υπολογιστή, πήγε το μπολ με το βραδινό στην κουζίνα και άρχισε να πηγαινοέρχεται στο δωμάτιο προσπαθώντας να σκεφτεί τρόπους για να συμβάλει στην προστασία του περιβάλλοντος. Θα έπρεπε οι κάτοικοι της γης να νοιώσουν ικανοποίηση με αυτό που θα κάνουν.

Η Μαρίνα ήξερε ότι η αλλαγή θα ήταν δύσκολη, θα απαιτούσε σκληρή δουλειά, αφοσίωση και συνεργασία. Μέσα της ένοιωθε να ανάβει δειλά δειλά μια φλόγα ελπίδας. Ήταν σίγουρη ότι όλοι μαζί οι άνθρωποι μπορούσαν να χτίσουν ένα βιώσιμο μέλλον, γεμάτο με υγιή οικοσυστήματα και ευημερία για όλο το ζωικό και φυτικό βασίλειο.

Πήρε ένα σημειωματάριο και άρχισε να καταγράφει ιδέες:

• Να κάνω Μπλογκ ενημέρωσης για θέματα οικολογίας
• Να ψάξω για οικολογικές οργανώσεις στην περιοχή και να ενταχθώ σ’ αυτές.
• Να υιοθετήσω έναν περισσότερο βιώσιμο τρόπο ζωής, μειώνοντας το αποτύπωμά μου στο περιβάλλον.
• Να μιλήσω σε φίλους και
• οικογενειακό περιβάλλον για την κρισιμότητα της προστασίας του περιβάλλοντος

Here is an attempt to translate the text into English.

Awakening Environmental Consciousness

Marina's eyes remained glued to the screen, her heart heavy with sorrow as she pushed her untouched dinner plate aside. The screen was ablaze with images of wildfires raging across the globe, their flames casting an bright orange red that filled the room. On the other side of the hemisphere, floods ravaged communities, leaving a trail of destruction in their wake. The future loomed before her, fragile and ominous.

Her lips tightened into a grim line as she contemplated the reckless overconsumption of Earth's natural resources by humankind. One thing was certain: the planet was in peril. The fundamental right of individuals to live well in their own lands was being trampled upon by other people who mindlessly purchased goods, only to quickly discard them as waste. At the very least, they could make an effort, anything at all. Perhaps they lacked awareness of the harm they were causing.

A spark of determination ignited within her, replacing her despair with a glimmer of hope. She couldn't remain idle, passively watching the destruction unfold. She had to take action, no matter how small it might seem. With a resolute click, she shut down her computer, carried her untouched dinner plate to the kitchen, and began pacing the room, her mind racing with ideas to contribute to environmental protection. The inhabitants of Earth needed to find satisfaction in their actions.

Marina knew that change would be arduous, requiring unwavering dedication and collaboration. A flicker of hope ignited within her. She was confident that together, humanity could forge a sustainable future, brimming with healthy ecosystems and well-being for all living creatures.

Reaching for a notebook, she began scribbling down her ideas:

• Create an informative blog on environmental issues
• Research local environmental organizations and join their efforts
• Adopt a more sustainable lifestyle, minimizing her environmental footprint
• Educate friends and family about the critical importance of environmental protection

All rights reserved©Katerina 

Ένα παραμύθι για τις μέλισσες, την καταστροφή του περιβάλλοντος και τον εγωισμό του ανθρώπου.

Ο εγωιστής πρίγκιπας και οι Μέλισσες!

Ο εγωιστής πρίγκιπας και οι μέλισσες 

Το παραμύθι αυτό δημιουργήθηκε στα πλαίσια του μαθήματος Πολυμεσικές εφαρμογές στην εκπαίδευση του Διιδρυματικού Μ.Π.Σ. του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης "Δημιουργική Γραφή στην Εκπαίδευση". Συνοδεύεται και με εκτυπώσιμες εργασίες σε pdf για παιδιά νηπιαγωγείου ή Α΄ Δημοτικού που μαθαίνουν ανάγνωση. 

   Μια φορά κι έναν καιρό σε μακρινό βασίλειο, έγινε αυτοκρατορικός γάμος. Βασιλιάδες και ευγενείς μαζεύτηκαν και γιόρταζαν δυο μέρες. 

   Ο Μάξιμος και η Βικτώρια παντρεύτηκαν.  Μετά από πολύ καιρό, γεννήθηκε ένα αγοράκι που το ονόμασαν Πάρη. Από την αδυναμία τους στο αγόρι,  το κακόμαθαν. Όσο μεγάλωνε γινόταν χειρότερος, φίλους δεν είχε και όλη μέρα δεν έκανε τίποτα άλλο από το να ενοχλεί τους υπηκόους του βασιλείου.

  Μια μέρα ξαπλωμένος στο γρασίδι ο Πάρης, κοίταζε πάνω  το δέντρο που είχε ανθίσει,  σηκώθηκε απότομα και άρχισε να τρέχει φωνάζοντας με όλη του τη δύναμη. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τι προκάλεσε τόση φασαρία. Η μητέρα του, έτρεξε κοντά του.

-Τι έπαθες; Ποιος σε πείραξε;

-Κάτι με τσίμπησε, ένα κίτρινο έντομο.

-Μέλισσα ήταν, δε θα πάθεις τίποτα, θα ζήσεις!

-Να τις σκοτώσουμε όλες, δε θέλω να υπάρχουν πια μέλισσες στο βασίλειο.

Οι σοφοί του βασιλείου, διαφώνησαν και προειδοποίησαν πως αν σκοτώσουν τις μέλισσες δε θα μπορεί να γίνει η επικονίαση και στο βασίλειο δε θα καρπίσουν τα φυτά και τα δέντρα.

   Η βασίλισσα Βικτώρια όμως ήθελε να κάνει το χατίρι του γιου της και έδωσε διαταγή να θανατωθούν όλες οι μέλισσες του βασιλείου. Έτσι και έγινε, ο Πάρης ικανοποιήθηκε επειδή την άνοιξη δεν ακουγόταν ζουζουνίσματα από μέλισσες. Το καλοκαίρι δεν ωρίμασαν φρούτα και οι  καρποί λιγόστεψαν,  πείνα έπεσε στο βασίλειο. 

  Ο Πάρης με τους γονείς του έκαναν βόλτα στο βασίλειο, αλλά ερημιά και φτώχια είχε παντού. Σκεφτικοί και μετανοιωμένοι και οι τρεις έψαχναν να βρουν λύση. Ο  Πάρης αισθανόταν υπεύθυνος για αυτή την καταστροφή και αποφάσισε να ταξιδέψει για να μπορέσει να βρει μέλισσες και να τις φέρει στο βασίλειο.

  Ξεκίνησε νωρίς το πρωί, γύρισε βουνά, συνάντησε ποτάμια, είδε τον ωκεανό ν’ απλώνεται απέραντος μπροστά του και εντυπωσιάστηκε, ώσπου έφτασε στο βασίλειο των μελισσών.

  Εκεί, μετανοιωμένος, διηγήθηκε σε όλους τι είχε κάνει, ζήτησε συγνώμη και   παρακάλεσε  να του δώσουν μερικές μέλισσες. Εκείνοι τον ρώτησαν αν θα τις προσέχει, τους διαβεβαίωσε ότι θα τις προσέχει  και του έδωσαν μια κυψέλη γεμάτη  μέλισσες. Αφού  ευχαρίστησε, πήρε το δρόμο της επιστροφής για τη σιγουριά του παλατιού και ύστερα από πολλές περιπέτειες και προστατεύοντας το πολύτιμο φορτίο  έφτασε ταλαιπωρημένος αλλά χαρούμενος.

 Όλοι ήταν χαρούμενοι, που τελείωσαν τα ψέματα και γιόρταζαν αυτή τη νέα μέρα που  καθιερώθηκε στο βασίλειο ως μέρα της μέλισσας και της παραγωγής και στήνονται μεγάλες γιορτές από τότε μέχρι σήμερα ακόμη! 

Παρακάτω παρατίθεται το βίντεο που δημιουργήθηκε στα πλαίσια του Μαθήματος.

    

Μη επαγγελματική χρήση. 

Μόνο για σκοπούς ενημέρωσης και με αναφορά του δημιουργού.

https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/