Μύθος του Αισώπου: Το Κουνούπι και η τίγρης

Ένας μύθος του Αισώπου για την αξία της ταπεινότητας  

    All rights reserved©Aridaiaplace

(Η εικόνα έγινε με τη χρήση ΑΙ ύστερα από λεπτομερή περιγραφή)

Μια φορά και έναν καιρό, σε ένα πυκνό και καταπράσινο δάσος ζούσαν αρμονικά όλων των ειδών τα ζώα. Τα περισσότερα από αυτά είχαν ως πρότυπο δύναμης και ομορφιάς μια τίγρη. Τη θαύμαζαν πολύ και στις παρέες τους  μιλούσαν συχνά γι’ αυτό επαινώντας την.

(Η εικόνα έγινε με τη χρήση ΑΙ ύστερα από λεπτομερή περιγραφή)

 Ένα κουνούπι ζήλεψε τη φήμη της τίγρης και σκέφτηκε πως μπορεί να τη νικήσει και να πάρει εκείνο όλη τη δόξα και τη φήμη της. Την άλλη κιόλας μέρα πήγε στη τίγρη με ύβρη και αλαζονεία και της ζήτησε να μονομαχήσουν.  

«Δε σε φοβάμαι, ούτε είσαι δυνατότερός μου» του είπε.

«Τι λες κουνούπι, έλα στην πραγματικότητα. Έχω γερά πόδια, κοφτερά δόντια και μυτερά νύχια» είπε η τίγρη δείχνοντας φανερά πλέον την ενόχλησή της με το θράσος του κουνουπιού.

«Σιγά, όλοι έχουν δόντια που μπορούν να δαγκώσουν και νύχια που μπορούν να σχίσουν. Εγώ είμαι πολύ πιο δυνατός από σένα , αν δε το πιστεύεις έλα να πολεμήσουμε» συνέχισε το κουνούπι. 

(Η εικόνα έγινε με τη χρήση ΑΙ ύστερα από λεπτομερή περιγραφή)

Η τίγρη τότε, κοιτώντας γύρω της  που είχε μαζευτεί πλήθος ζώων και πιστεύοντας ότι πολύ εύκολα θα νικήσει το κουνούπι, δέχτηκε την πρόκληση.

Το κουνούπι ενθουσιασμένο, σάλπισε την έναρξη του αγώνα με τη μουσούδα του. Πλησίασε αιφνιδιαστικά, άρχισε να βάζει όλη του την ενέργεια και να τσιμπάει τη τίγρη στη μύτη και γύρω από αυτήν. Κεντούσε, αποσυρόταν, ζουζούνιζε και όλα αυτά με όλη του την ένταση και γρηγοράδα. 

Η τίγρη σαστισμένη από τα τσιμπήματα και την ταχύτητα προσπαθούσε να το χτυπήσει, αλλά έδερνε  τον εαυτό της. Έχοντας φαγούρα από τα τσιμπήματα, προσπαθούσε να ξυθεί, αλλά με τα μεγάλα και κοφτερά νύχια της γρατζουνούσε το πρόσωπό της. Για αρκετή ώρα, συνέβαινε το ίδιο και η τίγρη τραυματιζόταν όλο και περισσότερο, ώσπου δεν άντεξε άλλο τα τσιμπήματα και τα αυτοχτυπήματα και είπε:

 «Νίκησες, παραδίνομαι».

«Ποιος είναι ο νικητής;»

«Εσύ είσαι ο νικητής»

«Ποιος είναι πιο δυνατός;»

«Εσύ είσαι ο πιο δυνατός».

(Η εικόνα έγινε με τη χρήση ΑΙ ύστερα από λεπτομερή περιγραφή)

Τότε, το κουνούπι σάλπισε πάλι με τη μουσούδα του τη λήξη της αναμέτρησης. Ήταν ενθουσιασμένο, αισθανόταν άτρωτο, νόμιζε πως ήταν πια ο βασιλιάς του δάσους. 

(Η εικόνα έγινε με τη χρήση ΑΙ ύστερα από λεπτομερή περιγραφή)

Βούιζε και στριφογύριζε γύρω από τον εαυτό του, δεν πρόσεχε τίποτα. Έτσι μπλέχτηκε στα δίχτυα μιας αράχνης και το έκανε μια χαψιά.

Το πλήθος των ζώων έμεινε σαστισμένο να κοιτάζει πόσο εύκολα αν δε προσέχει κανείς και είναι αλαζόνας ο θρίαμβος γίνεται τραγωδία.

Ηθικά διδάγματα του μύθου

Η ταπεινοφροσύνη και η σοφία μπορούν να κάνουν τα όντα ισορροπημένα στη ζωή.

Ο μύθος προειδοποιεί για τους κινδύνους της αλαζονείας.

 Ακόμη, ο εγωισμός μπορεί να τυφλώσει και ο πιο δυνατός μπορεί να ηττηθεί από τον πιο αδύναμο.

        Η υπερβολική αυτοπεποίθηση και η υποτίμηση του αντιπάλου οδηγούν σε άδοξες ήττες.

  Η νίκη μεν φέρνει χαρά, αλλά η αλαζονεία που ακολουθεί μπορεί να οδηγήσει σε τραγωδία.

All rights reserved©Aridaiaplace 

Βιβλιογραφία

 Émile Chambry επιμ. (1927). Esope- Fables. Paris: Les Belles Lettres.